USA 2014 - 4 Augustus: Washington DC - New York

New York, New York!!

Auw... Vanochtend deed het toch wel pijn om op te staan, door het vroege uur: 6u in de ochtend is niet mijn favoriete tijdstip. Gisterenavond hadden we al al onze zakken gepakt, dus dat moesten we vanochtend niet meer doen, maar toch hadden we op een uurtje gerekend om ons klaar te maken en te vertrekken naar het station, waar de trein van 8u40 op ons wachtte. We dachten namelijk dat het wel een tijdje zou duren om daar te geraken en onze bagage in te checken, dus vertrokken we vol goede moed iets na 7u. Uiteindelijk bleek het maar halfuurtje vanuit ons hotel naar het station, doordat de metro absoluut niet druk was en we goed doorstapten op het stukje naar de metro toe. Ook bleek dat we onze bagage niet moesten inchecken, dat was alleen voor andere ritten. Deze twee misrekeningen hadden tot gevolg dat we om 7u40 al in het station klaar zaten, te wachten op een trein die pas een uur later zou komen.
De treinrit zelf liep voorspoedig, en na een 'luttele' drie uur 'op ons leeg gat zitten' (lees: boek lezen en op onze gsm zitten (niet letterlijk te nemen)) kwamen we aan in New York. Hoera!
Na nog een ritje met  de metro en een beetje wandelen kwamen we aan in ons hotel 'The Belvedere'. Hier bleek dat we wel al konden inchecken, maar dat we pas om 16u in onze kamer konden. Dit betekende dus dat we nog 3u moesten wachten. Gelukkig konden we wel onze bagage achterlaten en dus de stad intrekken met alleen onze rugzak en goed humeur. 
Eerst trokken we met de metro naar Ellis Island, iets dat ik echt per se wil zien, maar papa had gehoord dat je daar minstens 2u moet aanschuiven voor je op de boot kan. Daar aangekomen bleek de rij nogal mee te vallen, of dat dachten we toch... Niet dus! De rij die wij vanuit de verte zagen was nog maar het topje van de ijsberg, toen we dichter kwamen bleek er achter een tent nog een enorme rij te staan. Bij het zien hiervan besloten we terstond dat we nog liever om halfzeven 's ochtends opstaan, dan daar in de blakende zon zonder zonnecrème, petjes of zonnebrillen (deze zaten allemaal nog in onze bagage) uren aan te schuiven. 
Na een kort bezoek aan de vertrekhal naar Staten Island, besloten we om dit toch ook maar niet te bezoeken, aangezien dit alleen bekend is vanwege het uitzicht op NY, een uitzicht dat we sowieso ook zullen hebben vanop Ellis Island. Daarom besloten we om naar de Intrepid, een vliegdekschip, te gaan.
Na alweer een ritje met de metro (lang leve een kaart voor heel de week!) en een korte wandeling kwamen we aan bij the Intrepid. Dit was eerlijk gezegd kleiner dan verwacht, maar nog altijd wel heel indrukwekkend. We kwamen er om 16u aan, een uur voor sluitingstijd. Dit laatste was onverwacht, we dachten namelijk dat het tot 19u zou open zijn! In sneltreinvaart bezochten we het grote dek, waar nog echte vliegtuigen opstonden, en de brug van de boot. Niels en papa kenden (natuurlijk) alle vliegtuigen, en konden dan ook de nodige uitleg geven. We bezochten ook het benedendeks, waar we de kajuiten van de bemanning zagen, en de kettingen van het anker. De GROTE kettingen van het anker! We leerden ook dat na de aanslag van 9/11, de bureaus van de FBI naar the Intrepid verhuisd zijn, omdat die van hen zich in de toren bevonden. Een paar uur later zat de FBI al op het vliegdekschip, en regelde van daaruit 500 000 telefoontjes!
Na dit snelle, maar indruknalatende bezoek keerden we terug naar ons hotel, waar we weer incheckten om onze sleutel op te halen. Ricky, de receptionist, sprak zelfs Nederlands! We vermoeden dat hij van de Nederlands Antillen of zo afkomstig is. :) Nadat onze bagage door het personeel naar boven was gebracht, namen we allemaal een verkwikkende douche (warm dat het hier is!! :o ) en trokken daarna met een fris gemoed en even frisse kleren weer de stad in om iets te gaan eten. 
We aten niet veel verder in een soort van grill-restaurant. De meningen over het voedsel waren verdeeld, maar over het algemeen viel het goed mee. 
Daarna zijn we met de metro naar Macy's getrokken, het grootste warenhuis ter wereld. Het is erg vergelijkbaar met Galérie Lafayette en Printemps, maar dan met 10 (!) gigantische verdiepingen. Toen we op Times Square uit de metro kwamen, dachten we zelfs even dat er daar nog daglicht was, zo licht was het er door de lichtreclame!
Hierna gingen we weer op pad met de metro, dit keer naar the Empire State Building. Het was al donker ondertussen, dus de top was heel mooi verlicht. We besloten uiteindelijk om toch niet naar boven te gaan, misschien dat we dit één van de volgende avonden gaan doen. 
Vandaar uit maakten we een korte wandeling naar Times Square en Broadway. Deze waren allebei heel erg verlicht, je moet er echt geen zaklamp bij je kaart houden om alles klaar en duidelijk te zien... 
Amerikanen zijn trouwens ook echt supervriendelijk en beleefd. Je moet maar 5 sec verward naar een kaart kijken, of er vraagt al iemand waar je naartoe moet. Toen we van de trein in NY afstapten, zei een oudere vrouw spontaan dat we beter helemaal naar de voorkant van de trein zouden gaan, omdat daar de roltrappen zijn, zodat we niet te veel moeite zouden hebben met onze bagage. Ze zeggen ook heel veel 'sorry' en 'bedankt', ook op momenten dat wij, Belgen, het niet zo nodig vinden of gewoon nooit doen. 
Ziezo, dit was onze eerste dag in NYC! Op naar de volgende!!
Eline